De geschiedenis begint al zo rond 1845
Koperen Ko zoals we die kennen heeft het vak muzikant al vroeg geleerd van zijn vader.
Foto van rond 1910
Op 16 augustus 1933 verliet hij de Gemeente Dordrecht om zich in Middelburg te vestigen. Van daaruit reisde hij door het hele land om op kermissen, carnavalsfestiviteiten en koninginnefeesten te spelen. Zijn eerste accordeon was een ``Tweerijder`` die hij had gekocht op de Oude Markt in Deventer Wim zijn eerste optredens waren in het jaar 1939 en hij begon in de dorpen Vrouwepolder, Gapinge, Kamperland, Kortgene en Lewedorp en toen het beter ging met spelen ging hij richting de grotere plaatsen zoals Middelburg, Vlissingen en later trad hij ook op, verder in het hele land. En in de zomermaanden was het tijd voor de muziek en in de wintermaanden trok hij rond met de ``scharensliep`` de hittekar en dit was een paard met wagen. En toen de tweede wereldoorlog kwam 1940-1945 werd het verboden om muziek te maken heeft hij nog in een dwangarbeiderskamp gezeten in Middelburg en dit kamp had de naam ``Het Lage `` en was gevestigd achter de voormalige Kuiperspoort en heeft Wim in de oorlogsjaren allemaal timmermansgereedschap moeten maken voor de Duitsers die toen Nederland hadden bezet ten tijde van de oorlog. En ook is Koperen Ko in de tweede wereld oorlog van 1940 tot 1945 tot drie keer toe zijn instrumenten kwijt geweest aan de bezetters , maar toch steeds weer terug gekregen.
Bergen op Zoom en een uitzending van Prinsjesdag.
En ook is Koperen Ko in het televisie programma `` Showroom `` geweest en dit werd uitgezonden door de NCRV en was op 05-03-1979.
En ook is Koperen Ko in het televisie programma `` Buch `` geweest en dit werd uitgezonden door de VARA en was op 14-02-1978.
J.W. Leiendecker alias Koperen Ko had ook diverse bijnamen zoals in;
Dordrecht werd hij de ``Belleman ``genoemd, in
Limburg werd hij ``Skellenhoorn`` genoemd, in
Groningen hier werd hij ``Harlekijn`` genoemd, in
Leeuwarden werd hij ``Hoempa`` genoemd en in
Holland werd hij `` Jan met de bellen`` genoemd
En met zijn optredens verdiende hij anno 1973 zo tussen de vijf gulden en de honderd zeventig gulden per week. En ook stond J.W. Leiendecker ingeschreven bij de Kamer van Koophandel als Koperen Ko en dit was ook zo bij de Belastingdienst. En met zijn dertienjarige leeftijd had hij zijn eerste werkvergunning in Groningen.
En voor zijn werk als Koperen Ko had hij allemaal witte kleding te weten, witte broeken, overhemden en truien voor in de winter en van dit alles 10 paar van elk en zijn schoenen zijn wit geverfd en onder zijn linkerschoen moet elke maand een nieuwe zool onder want dan is het versleten omdat hij daarmee draaide op straat , en zijn rechterschoenzool gaat zo`n drie maanden mee.
Zijn hobby`s zijn vissen en knutselen, maar hij zette de vis altijd terug dit in verband met het vieze binnenwater. Hij repareerde altijd zijn auto want daar mag geen monteur aankomen dat doe ik zelf zei hij, want als ik geen straatmuzikant ben geworden was ik zeer zeker automonteur geworden had hij wel eens gezegd in een artikel . En hij poetste zijn koperen hoed elke week zelf en is daar ruim een uur mee bezig, zijn vrouw had er een hekel aan .En als het regende moet hij hem direct na thuiskomst poetsen anders blijft er niets van over aldus Wim. En als de mensen aan de hoed zitten op straat heb je van die vieze vingers dan slaat het koper helemaal groen uit. Dan moet het weer gepoetst worden.
Zijn repertoire haalde hij van orgelmuziek, nummers van Vader Abraham, oude walsen en zijn nieuwe muziek haalde hij van de platen. En draaide dat plaatje zo`n 30 a 40 keer om de tekst op te schrijven en de muziek te kennen. Daarna speelde hij het gelijk op de straat. En wat favoriete nummers van Koperen Ko uit die tijd waren onder andere, Heideroosje, Wilhelmus, Kleine Greetje uit de polder, Daar bij die molen en De klok van Arnemuiden. En verder diverse favoriete deuntjes zoals de liedjes van de havenzangers. En radio Veronica was de meest Hollandse zender allemaal Nederlandstalige muziek aldus Wim. Het is daarom niet verwonderlijk dat elders in het land wonende Nederlanders, Koperen Ko ook kennen en was dus zo bekend van Oost tot West en van Noord tot Zuid in het land.